-
1 upomnieć (się)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > upomnieć (się)
-
2 upomnieć się
-
3 upomnieć\ się
сов. o kogo-co потребовать кого-чего, попросить о ком-чём, напомнить о чём;\upomnieć\ się się o dług потребовать вернуть долг
+ do-pomnieć się -
4 dopominać się
-
5 dopomnieć\ się
dopomn|ieć się\dopomnieć\ sięę się, \dopomnieć\ sięij się сов. o kogo-co, czego напомнить о ком-чём; потребовать чего -
6 dopomnieć się
-
7 upom|nieć
pf — upom|inać impf (upomnisz, upomniał, upomnieli — upominam) Ⅰ vt książk. to admonish, to reprimand (kogoś za coś sb for sth); [policja, sędzia] to caution, to reprimand- upomnieć kogoś surowo/łagodnie to admonish a. reprimand sb severely/gently- upominać kogoś przy każdej okazji to reprove sb at every opportunity- został upomniany za szybką jazdę he was cautioned for speeding- upomniała swoje dziecko za złe zachowanie she reprimanded her child for behaving badlyⅡ upomnieć się — upominać się książk. 1. (dopominać się) to demand (o coś sth)- upomnieć się o zapłatę to demand payment- upominać się o swoje prawa to assert one’s rights- upomnieć się u kogoś o dług to remind sb of a debt2. pot. (brać w obronę) to stand up; to speak up (o kogoś for sb)- nikt nie chciał się za nim upomnieć nobody stood up for him3. przen. natura upomni się o swoje prawa nature will out- mój żołądek upominał się o jedzenie my stomach was demanding food a. calling for food■ upomnieć się o czyjąś/swoją krzywdę przen. to seek redress for the wrong done to sb/oneThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > upom|nieć
-
8 krzywda
harm, wrong* * *f.harm, wrong, injustice; wyrządzić komuś krzywdę do sb wrong; doznać krzywdy be wronged; suffer harm; nie stanie ci się żadna krzywda you'll suffer no wrong; upomnieć się o swoją krzywdę to forgive and forget; wynagrodzić krzywdę redress an injustice; make up for the wrong done; z czyjąś krzywdą to sb's detriment.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > krzywda
-
9 upominać
impf ⇒ upomnieć* * *to rebuke, to admonish* * *ipf.rebuke, reprimand, reproach, admonish (kogoś za coś/za zrobienie czegoś sb for sth/for doing sth); surowo upominać chastise.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > upominać
-
10 upominać
upominać się o k-o sich für jemanden einsetzen, für jemanden eintreten;upominać się o swoją krzywdę Genugtuung verlangen -
11 upominać
-
12 delikatnie
adv. grad. 1. (taktownie) [postępować, upomnieć] gently- delikatnie mówiąc to put a. putting it mildly- stwierdzenie to, mówiąc delikatnie, wydaje się niepoważne to put it mildly, this statement sounds ridiculous2. (uważnie) delikatnie obchodzić się z czymś to handle sth with care- delikatnie przemyć ranę to wash the wound carefully- delikatnie otworzyć/zamknąć drzwi to open/shut the door gently3. (nieznacznie) w oddali delikatnie rysowały się kontury gór the soft outlines of the hills/mountains could be seen in the distance- chusteczka delikatnie pachniała lawendą the handkerchief had a delicate scent of lavender- delikatnie różowa suknia a dress in a delicate shade of pink4. (lekko) w tej sukience wyglądała krucho i delikatnie she looked delicate and fragile in that dress 5. (o potrawach, napojach) mięso królika smakuje delikatnie rabbit meat has a delicate flavour* * *adv(dotykać, krytykować) gently; (dźwięczeć, pachnieć) softly* * *adv.delicately, gently; ( przekonywać) softly; (= taktownie) tactfully, sensitively; delikatnie mówiąc to put it mildly, to say the least; delikatnie zbudowany dainty, frail, of delicate build.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > delikatnie
См. также в других словарях:
upomnieć (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}upominać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
upomnieć się — o czyjąś (swoją) krzywdę zob. krzywda … Słownik frazeologiczny
upominać się – upomnieć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przypominając, prosić o coś, żądać, domagać się czegoś, sygnalizować potrzebę czegoś; dopominać się o coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Robotnicy coraz częściej upominali się o zaległą… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
upomnieć — dk VIIa, upomniećnę, upomniećnisz, upomniećnij, upomniećniał, upomniećnieli, upomniećniany upominać ndk I, upomniećam, upomniećasz, upomniećają, upomniećaj, upomniećał, upomniećany «zwrócić komuś uwagę, przywołać kogoś do porządku; przypomnieć… … Słownik języka polskiego
upominać się — Upomnieć się o czyjąś (swoją) krzywdę zob. krzywda … Słownik frazeologiczny
dopomnieć się — dk VIIa, dopomnieć sięmnę się, dopomnieć sięmnisz się, dopomnieć sięmnij się, dopomnieć sięmniał się, dopomnieć sięmnieli się dopominać się ndk I, dopomnieć sięam się, dopomnieć sięasz się, dopomnieć sięają się, dopomnieć sięaj się, dopomnieć… … Słownik języka polskiego
upomnienie — n I 1. rzecz. od upomnieć. 2. lm D. upomnienieeń «karcąca uwaga, ostrzeżenie, napomnienie (także na piśmie)» Udzielać komuś upomnień. 3. lm D. upomnienieeń «pismo przypominające o czymś lub zawierające naganę» Otrzymać upomnienie z powodu… … Słownik języka polskiego
krzywda — Dopomnieć się, upomnieć się o czyjąś (swoją) krzywdę «wystąpić w obronie pokrzywdzonego, zażądać zadośćuczynienia, wynagrodzenia za czyjąś (swoją) krzywdę»: Ale Dickens nie jest dla nas Wyspiańskim ani Mickiewiczem, o jego krzywdę nikt się nie… … Słownik frazeologiczny
paragon — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. paragonnie {{/stl 8}}{{stl 7}} druczek kasowy, poświadczający zapłatę za zakupiony towar : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wypisać paragon. Upomnieć się o paragon. <od nazwy firmy niem.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
własność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. własnośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rzecz posiadana przez kogoś, należąca tylko do danej osoby; mienie, majątek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Strzec swojej własności.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zwrócić — dk VIa, zwrócićcę, zwrócićcisz, zwróć, zwrócićcił, zwrócićcony zwracać ndk I, zwrócićam, zwrócićasz, zwrócićają, zwrócićaj, zwrócićał, zwrócićany 1. «skierować w jakąś stronę; ustawić coś jakąś stroną ku czemuś; skręcić, wykręcić w jakimś… … Słownik języka polskiego
